W wyniku zatoru naczynia wieńcowego dochodzi do zawału serca. Leczenie zawału polega zatem na przywróceniu drożności w naczyniach i udrożnieniu wszelkich blokad. W tym celu korzysta się m.
in. z inwazyjnych metod leczenia. Jedną z nich jest angioplastyka.
Przed wykonaniem angioplastyki lekarz wykonuje u chorego także koronografię. Dzięki temu może na ekranie zobaczyć tętnice wieńcowe i zobaczyć miejsca zatoru. Angioplastyka wieńcowa, jako inwazyjna metoda leczenia zawału, jest uważana za jedną z najskuteczniejszych.
Pozwala ona nie tylko udrożnić tętnice, ale także je poszerzyć. Wykorzystuje się w tym celu specjalne baloniki, dlatego też często o tej metodzie mówi się balonikowanie. Angioplastyka wieńcowa jest wykonywana w specjalnej sali zabiegowej.
Podczas zabiegu pacjent jest znieczulany jedynie miejscowo. W trakcie wykonywania angioplastyki pacjent leży, a do jego tętnicy udowej, promieniowej lub ramiennej wprowadzana jest igła, którą później zastępuje się koszulką naczyniową. Wykorzystując ją w tętnicy umieszcza się specjalny cewnik, który następnie wzdłuż naczyń krwionośnych jest przemieszczany do aorty.
Cały zabieg odbywa się przy monitorowaniu przez zdjęcia rentgenowskie. Podczas angioplastyki w tętnicy można umieścić tzw. stent, który będzie działał profilaktycznie i zmniejszy ryzyko ponownego zamknięcia lub zwężenia tętnicy.
W miejscu wejścia do tętnicy naczyniowej, już po zakończeniu zabiegu, nakładany jest opatrunek uciskowy.