Coraz częściej można usłyszeć, że leasing pracowniczy porównywany jest do pracy tymczasowej. Jednakże te dwa sposoby zatrudnienia są całkowicie odmienne. Leasing pracowników w całości opiera się na kodeksie pracy, natomiast praca tymczasowa regulowana jest wyłącznie przez kodeks cywilny.
Wiele wątpliwości stwarza leasing pracowników i często jest on mylony z pracą tymczasową. Przy czym leasing daje pracownikom więcej korzyści, niż praca tymczasowa. Wynajęcie pracownika w myśl kodeksu pracy może trwać dowolny okres czasu, przy czym praca tymczasowa wyłącznie osiemnaście miesięcy w okresie trzydziestu sześciu miesięcy.
Kolejną różnicą jest forma zatrudniania. W leasingu pracownik zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę. W przypadku pracy tymczasowej pracodawca ma dowolność zatrudnienia.
Może przyjąć pracownika do pracy na podstawie umowy zlecenia, lub umowy o dzieło. To z kolei niesie za sobą kolejne argumenty opowiadające się za leasingiem, jako korzystniejszym rozwiązaniem dla pracownika. Jednak właśnie z tych względów, pracodawcy, a najczęściej agencje pracy, decydują się na wynajęcie swoich pracowników, nie na podstawie leasingu, w właśnie pracy tymczasowej.
Luki w prawie na to pozwalają, jednak warto domagać się swoich praw i skłaniać pracodawcę do zawarcia umowy leasingowej.