Leczenie zawał serca różni się w zależności od etapu choroby, na jakim znajduje się pacjent. W pierwszej chwili, jeszcze przed przyjazdem pogotowia, należy przeprowadzić reanimację. Jeżeli natomiast chory pozostaje przytomny należy go położyć oraz otworzyć okno, by dostarczyć mu więcej tlenu. Należy podać mu także niepowlekaną aspirynę, a pod język podać nitroglicerynę. Choremu nie należy podawać nic do jedzenia ani do picia. Po przyjeździe pogotowia, gdy stwierdzono już wystąpienie zawału serca, choremu zakłada się wenflon oraz podaje aspirynę, jeżeli wcześniej jej nie zażył. Jeżeli występują silne bóle to choremu podaje się także dożylnie leki przeciwbólowe. Podłącza się także tlen, który ułatwia pacjentowi oddychanie.
Chory z rozpoznanym zawałem serca jest zabierany na izbę przyjęć, gdzie podejmowane jest dalsze leczenie. Wykonywane są wszystkie z obowiązkowych kroków, które zostały pominięte wcześniej (np. choremu nie podano jeszcze aspiryny). Na izbie przyjęć pacjent otrzymuje także klopidogrel, jeżeli nie podano mu go wcześniej. Po przebytym zawale pacjent powinien odpoczywać, a przez pierwszą dobę po zawale powinien odpoczywać wyłącznie w pozycji leżącej. Potrzebna jest także rehabilitacja, która przywróci mu pełna sprawność i poprawi wydolność organizmu. W ostatnim etapie wybiera się najlepszą drogę leczenia. Można stosować np.
leczenie zabiegowe takie jak koronarografia oraz angioplastyka, pacjentowi można także podawać leki, które będą rozpuszczały powstające w tętnicach skrzepy.